Een korte mijmering over de zomerzonnewende

Dat het niet evident is om te schrijven, te werken, te koken, te lezen, sociaal te zijn... het is me laatste maand niet meer gelukt blogartikels te schrijven. 
Ik grijp met volle goesting deze zomerperiode aan om artikels te posten én back-up artikels klaar te hebben :-)

Foto Niclas Lundin - Unsplash

Vandaag mijmer ik over de zomer, onze langste dag is alweer voorbij. Het vieren van de zomer solstice, midzomernacht is een oude traditie in Europa, door het christendom is dit beetje op achtergrond geraakt. In het noorden  van Europa wordt deze gebeurtenis nog steeds heel intens gevierd. Ooit wil ik een midzomernacht aan een Zweeds meer in een bos met mijn man beleven.

De viering van midzomernacht werd vroeger gelinkt aan de zomerzonnewende. De mensen geloofden dat planten op midzomer geneeskrachtige en magische krachten kregen. Vreugdevuren werden ontstoken om zich te beschermen tegen de duistere krachten waarvan werd geloofd dat ze vrij spel hadden vanaf het moment waarop het aantal uren daglicht opnieuw afnam. 

Persoonlijk vier ook ik graag de langste dag door de vuurmand aan te steken op ons fantastisch dakterras. En dan gewoon kijken hoe de lucht kleurrijk verandert, hoe de vogels vooral van oost naar west (en omgekeerd) blijken vliegen over ons dak, even stilstaan bij het voorbije halve jaar en bij welke wensen er leven voor de komende maanden. 

Ik wens jullie allen magische "trage" maanden met veel plezier, dit is tegelijk ook mijn wens. Het leven vertragen en bewust de goede en minder goede kanten van ons leven meemaken. 

Foto Cedric Vandenberghe - Unsplash

Reacties

Populaire posts van deze blog

Januari met hardheid, Tai Chi, Roekoe en alleen, in stilte

Ellezelles, een dorp van heksen en serene bossen

2020, het jaar van vrijheid in verbondenheid